Tinnitus
Herhangi bir harici ses kaynağının yokluğunda sesin hayali bir hissi olarak tanımlanmasıdır. Tinnitus (Kulak çınlaması), herhangi bir işitme kaybı olmadan bir veya iki kulakta meydana gelebilir.
Kişi kulak çınlamasını sürekli veya sadece belirli durumlarda duyabilir. Sesler kafanın içinden veya dışından geliyormuş gibi hissedilebilir. Kulak çınlaması zil, tıslama, çınlama, nabız atması, cıvıltı, kükreme, vızıltı, tıklama, boğulma, ıslık çalma ve uğultu gibi hissedilir.
Kronik kulak çınlaması uyku bozukluğu, işitme zorluğu, iş kusurları ve olumsuz duygusal reaksiyonlar sonucunda her yaşta ortaya çıkabilir. Ayrıca artan endüstriyel ve sosyal gürültü nedeniyle genç popülasyonda gürültüye bağlı işitme kaybı ile ilişkili olduğu bildirilmiştir.
60 yaşından sonra %12, 20-30 yaş arasında %5 sıklıkla görülür. Toplumun %2-3’ünde yaşam kalitesini etkilediği bulunmuştur. Hastalar farklı seviyelerde semptomlar yaşayabilir. Uyku güçlüğü, başkalarının konuşmalarını anlamada zorluk, depresyon ve odaklanma sorunları bulunabilir. Bu problemler hem iş hem de aile hayatı ile ilgili sorunlara yol açabilir.
Primer ve sekonder olarak, iki tip kulak çınlaması olur.
Primer kulak çınlamasının bilinen belirli bir nedeni yoktur. İşitme kaybı ile bağlantılı olabilir veya olmayabilir.
Sekonder kulak çınlamasının bilinen belirli bir nedeni vardır. Etkilenmiş kulakta kir, kulak zarının arkasındaki hastalıklar veya basınç gibi şeyler olabilir. Ayrıca Meniere hastalığı veya kulağı innerve eden n.statoacusticus irritasyonu ile ilişkili olabileceği gibi, epilepsi, migren, tümörler, kalp veya dolaşım problemleri gibi daha olağan dışı veya ciddi durumlardan da kaynaklanabilir.
İç kulağın işitme aygıtı, kollateral dolaşım ile desteklenmeyen arteriyel sisteme sahiptir. Bu nedenle bu bölgedeki dolaşım bozuklukları kısmi sağırlık, kulak çınlaması veya baş dönmesi gibi semptomların ortaya çıkmasına sebep olabilir.
Semptomlar değişir veya tekrarlayan ataklar tarzında ortaya çıkma eğilimi gösterirse, servikal vertebra dolaşım bozukluklarından şüphelenilmelidir. Servikal sempatik zincirin ve sempatik liflerin herhangi bir irritasyonu vasküler dolaşım spazmları şeklinde ciddi yanıtlar oluşturabilir.
Kulak çınlaması ile ilişkili olarak kan basıncı, böbrek fonksiyonu, hastaların ilaçları, diyet, alerjiler ve duygusal stres gibi başka faktörler de olabilir.
Baş dönmesi ve kulak çınlaması bir bozukluk değildir, ancak altta yatan bir nedenin belirtisidir. Bu nedenle altta yatan nedenin belirlenmesi kapsamlı bir değerlendirmenin ilk kısmı olmalıdır.
Baş dönmesi ve kulak çınlaması olan hastadan alınacak dikkatli bir öykü, tanı koymada fizik muayene ve özel vestibüler testlerden daha önemlidir. Hastadan alınan öyküde öncelikle gerçek bir baş dönmesini mi yoksa diğer denge bozuklukları tiplerini mi tarif ettiği ayırt edilebilir. Anamnezde eşlik eden otolojik yada nörolojik semptomlar sorgulanmalı, provoke eden durumlar araştırılmalıdır.
Hastanın tedavisine başlanmadan önce KBB, nörolojik, baş boyun ve kardiyovasküler sistem muayeneleri muhakkak yapılmalıdır.
