Hıçkırık
Diafragma ve interkostal kasların istemsiz, aralıklı ve kasılması sonucu ortaya çıkan tablodur. Hıçkırık esnasında oluşan kas kontraksiyonu, nefesin hızlanmasına yol açar ve glottisin işitilebilir şekilde kapanmasıyla sona erer.
Hıçkırık dakikada genellikle 6-12 kadar olup, bu aralık 4-60 arasında değişebilmektedir. Sık karşılaşılan bir durumdur. Hemen herkesin zaman zaman yaşadığı bir durumdur. Nadiren uzun sürebilir ve bir takım istenmeyen sonuçlara yol açabilir.
Hıçkırık atakları, süresine göre 3 kategoriye ayrılmaktadır
-
48 saate kadar sürebilen hıçkırık atakları
-
48 saatten, 1 aya kadar sürebilen persistan hıçkırık
-
1 aydan daha uzun süren inatçı hıçkırık
İnatçı hıçkırıklar; malnütrisyon, kilo kaybı, halsizlik, dehidratasyon, insomnia ve mental strese yol açarak hastanın hayat kalitesini düşürür.
Fizyopatoloji
Hıçkırığı provoke eden mekanizmalar tam olarak bilinmemektedir. Olguların yaklaşık %80’inde sol hemidiafragmanın unilateral kontraksiyonu söz konusudur. Patolojik hıçkırıklar ise genellikle bilateraldir.
Hıçkırık refleks arkını oluşturan nöral yollar
-
Sempatik zincirlerin yanı sıra, frenik ve vagus sinirlerini içine alan bir afferent yol
-
Santral bir mediatör
-
Frenik sinirle birlikte, glottis ve inspiratuvar interkostal kaslarla ilişkili aksesuar efferent bağlantıları içeren efferent yol
Etyoloji
Hıçkırık atakları; genellikle aşırı yemeye, karbonatlı içeceklere, aerofajiye ve endoskopi esnasında mideye hava verilmesine bağlı olarak oluşan gastrik distansiyonla ortaya çıkar. Diğer sebepler arasında; çevresel ya da gastrointestinal ısının ani değişiklikleri, aşırı alkol alımı, ani heyecan veya diğer emosyonel stresler sayılabilir.
Hastanın spesifik semptomlarına veya risk faktörlerine göre İlave testler ise planlanmalıdır.
Risk grubundaki hastalarda myokardial iskemiyi araştırmak için elektro kardiyografi çekilmelidir.
Dispne ve/veya öksürük semptomu olanlarda riegrafi ve gerekirse göğüs bilgisayarlı tomografi, akciğer ve mediasten patolojisini araştırma da yararlıdır.
Disfaji, regürjitasyon, bulantı-kusma gibi semptomları olanlarda üst gastrointestinal endoskopi gerekebilir.
Nörolojik semptomları olanlarda veya baş ağrısı artış gösterenlerde, beyin magnetik rezonans görüntüleme gerekebilir.
